Rollercoaster

De afgelopen week was een week van ups and downs. Als een rollercoaster was ik van opperste gelukstoestand naar diep verdriet geslingerd, om vervolgens opnieuw de normale gedragstoestand te bereiken. Een beetje veel voor één week hoor ik mezelf denken, maar goed, ook dat is een ervaring die je in het leven moet hebben ervaren.

De week begon schitterend met een grandioos huwelijksfeest. Goed gezelschap, verfijnde keuken en muziek die aanzette tot dansen, zorgden voor een sfeertje waarin vrouwtjelief en ikzelf opnieuw als onbezorgde tieners eens gezellig zot mochten doen. De gêne van de eerste danspassen snel voorbij (ondanks de nultolerantie op gebied van alcohol), dansten we op de grappige schlagermuziek die voor het iets oudere publiek werd gespeeld. De immer aanwezige slows zorgden dan weer voor een intiem moment en de leuke cowboy- en folkdansjes gaven ons de tijd van ons leven. De gejaagdheid van elke dag was even weg en de vreugde liet ons toe weer dichter naar elkaar te groeien. Het was een fijne avond die we dankbaar met stip bij onze “most precieus” herinneringen plaatsten.

Zoals het echter vaker gaat na nachten met weinig slaap was de werkweek zwaar om dragen. Niet alleen door de professionele beslommeringen die we wekelijks te lijf moeten gaan. De week was vooral mentaal belastend. Zo blij ik was de avond van het huwelijksfeest, zo treurig maakte mij de eerste dagen op het werk. Meningsverschillen liepen uit de hand, maar vooral de non-communicatie viel me zwaar. De opgebouwde balans zwiepte onverwachts totaal de andere kant uit. De naald stond keihard op het laagste peil. Was er op mijn ziel geen eelt aanwezig tot op heden, dan werd ze er deze week met brio opgeschuurd. Uit een negatieve ervaring iets positiefs halen was echter mijn doel aan het einde van de week. Je stelt jezelf in vraag en je bekijkt jezelf vanuit een andere hoek. Je ontdoet jezelf van de ruwe schil tot je opnieuw vindt wat waardevol en dierbaar is. Het dan opnieuw gaan bouwen geeft nieuwe energie en laat ook toe opnieuw evenwichtig en vast op je benen te staan. Gesteund vanuit de wortel der aarde kon ik mij herpakken en opnieuw kijken met positieve blik. Ik wist weer wie ik was en waarvoor ik stond, twijfel had plaats gemaakt voor visie. Ik pakte dus opnieuw de koe bij de horens en dat resulteerde in een waardige afsluiter.

De week nog eens overdenkend, kan ik met gerust gemoed een strik rond deze periode strikken. Het feestelijke karakter van de strik brengt me weer bij de feestelijke stemming van begin deze week. De cirkel is dus rond, al mag ik hopen dat ik deze keer wat langer kan genieten op de top van de rollercoaster. Beneden heb ik het immers wel weer gezien voor een tijdje.