Reiskriebels

Reiskriebels, een fantastisch gevoel. Verwachting, verlangen, benieuwdheid én hoop samengeperst in één gevoel. Reeds vele dagen voor het vertrek aanwezig en steeds voller en overheersender naarmate dat moment van vetrek nadert. Ook dit jaar zijn ze weer in volle glorie aanwezig.

Ik merk dat met de kriebels, ook de waakzaamheid steeds vaker opduikt. Vaak wordt deze gewekt door kleine dingen: auto = staat er genoeg spanning op de autoband?, google maps = weet ik hoe ik rijden moet?, pillendoos = is de medicatie in orde?, mail = is de reservatie bevestigd? … Vreemde verbanden worden gelegd in dat hoofd. Het roept ook herinneringen op naar het papiertje dat door papa voor de reis werd opgemaakt. Initiëel het verzamelmeesterwerk van behouden en zorgeloos vertrekken om vervolgens doorkrast en gekreukt bedankt te worden voor bewezen diensten.

Spijtiggenoeg eindigen de reiskriebels bij vertrek vaak op het podium en is het hoogste schavotje gereserveerd voor angst en gejaagdheid. Familie Zen is dan even Familie stress. Dit jaar echter wordt het anders. Als bedreven strategen hebben vrouwtjelief en ikzelf de richting en bakens uitgezet. Elk kent zijn taak, elk weet wanneer we vertrekken. “Less is More” is de leuze voor de koffers en de nacht brengt raad op elk mogelijk probleem. Trippel P houdt de kinderen in de pas en de liefde is sterk als nooit tevoren. Kortom … we zijn er klaar voor.

Reiskriebels, een fantastisch gevoel … dat dit jaar nog intenser wordt. Procul Dubio!